100.

o! setny post! jak pięknie. chyba trzeba będzie przygotować jakąś niespodziankę z tej okazji...
jak mi już zejdzie z głowy to, o czym myślę najwięcej, to pomyślę o niespodziance. póki co zaprzątają mnie różne takie, o których nie chcę pisać tu, bo tu ma być miło, dzianinowo i wesoło.

wczoraj skończyłam pierzastego dziada;) brzydko się o nim wyrażam, bo mnie denerwował w trakcie robienia - fajna włóczka, lekko sztywnawa, w trakcie roboty wyglądała przepaskudnie - nierówne oczka różnej grubości, jakaś taka pomięta szmatka z krzywymi oczkami wychodziła. zdenerwowałam się, ale wzięłam żelazko, ustawiłam na parowanie i średnią temperaturę - i zrobiło się idealnie. pod wpływem pary oczka zmiękły, nabrały objętości i wyrównały się. dopiero wtedy stwierdziłam, że nie pruję, ale dorabiam ten brakujący rękawek - i chyba dobrze zrobiłam, prawda?

dziś sweterek ma premierę na żywo, ciekawe, czy ktoś zauważy...